Het begon zo mooi afgelopen herfst. Mijn handige man besloot een koolmezenverblijf te gaan bouwen. Nou gaat hij niet over één nacht ijs, dus dat vergde een grondige voorbereiding. Wat voor soort hout, hoe dik moeten de plankjes zijn, hoe diep, breed en hoog het kastje, wat is de diameter van de voordeur? Je wilt natuurlijk niet jan en allevogel in je huis. En tenslotte: wat is de juiste windrichting voor de voordeur?
De hele winter werden er door diverse koppeltjes koolmezen verkenningsvluchten uitgevoerd. In april was het dan eindelijk zo ver: één van de stellen begon met de inrichting. Er werd druk aan- en afgevlogen met takjes, twijgjes, mos, pluisjes en wat er zo al meer nodig is voor een perfecte kraamkamer. Aangezien het huis van hout is en niet van glas hadden wij geen idee of en zo ja hoeveel eieren er gelegd werden. Maar... op een mooie dag in mei kwam er gepiep uit het huis en gingen we ervan uit dat de missie geslaagd was. Pa en ma koolmees vlogen onafgebroken af en aan met wormen, mieren, torren, rupsen en ander lekkers voor hun kroost. Dat betekent dat elke ouder elke dag zo'n 5000 insecten moet verzamelen. Wat een toewijding!
Wij besloten een midweekje weg te gaan om ook eens in een andere tuin te zitten. Zul je zien dat de koolmezen net deze week uitvliegen, dachten we nog. Bij thuiskomst was het inderdaad verdacht stil in het vogelverblijf. Geen gepiep, geen heen en weer vliegende ouders, niets. Uitgevlogen dus. Uiteindelijk besloot mijn man om eens in het huisje te kijken (het dakje kan uiteraard open). En daar lagen zeven dode jonge vogeltjes, eigenlijk helemaal klaar om uit te vliegen. We hebben geen idee wat er is gebeurd. Het schijnt dat koolmeesjes regelmatig hun nest in de steek laten als ze denken dat het ergens anders leuker is. En misschien is dat ook wel gebeurd. In een ander zelfgebouwd kastje in de tuin is een koppeltje koolmezen weer druk aan het bouwen. Wij weten niet of dit hetzelfde paartje is; ze hebben geen rugnummers. We hopen alleen dat dit stel er wel in slaagt om hun jongen de wijde wereld in te laten vliegen.
Reactie plaatsen
Reacties
Zielig!!!! Misschien zijn papa en mama opgegeten door een roofvogel/-dier (lees poes)?
De natuur is mooi maar soms ook hard...
Arme kinder koolmeesjes...
Jeetje wat sneu! Misschien hebben de jonge vogels insecten met bestrijdingsmiddel binnen gekregen. Bestrijdingsmiddel tegen Buxus-mot of - rups is daar berucht voor. Maar misschien toch gewoon een wispelturig ouderpaar😪
Nav dit bericht toch ook ons mezenhuis even opengetrokken, maar gelukkig geen lijken in de kast, alleen een verlaten nest.
We wachten de volgende bewoners af of dezelfde voor de tweede leg. Weet jij of je het bestaande nestje kan laten zitten? Zodat we als het ware gemeubileerd kunnen verhuren?