Zeg Roodzakje waar ga je hene?

Frisgroene bladeren, blauwe luchten en zon; het is weer tijd om de wijde wereld in te trekken. Niet te ver van huis en op gepaste afstand, dat wel. En echt, dat kan in Almere en omgeving. In een van de bossen bijvoorbeeld. Maar: in het bos zijn de wilde dieren, en planten! Daar moet je dan wel op voorbereid zijn. Soms is een sanitaire stop echt onvermijdelijk. Voor mannen is dat geen groot probleem. Zij moeten schrikdraad vermijden en rekening houden met de windrichting, maar dat is het dan wel. Voor ons vrouwen ligt dat anders, tenzij je fan bent van een plastuitje.  Allereerst moet je een redelijk beschutte plek zien te vinden. En dan is het oppassen dat je niet mer je blote billen in een brandnetel, braamstruik, distel of een andere gezellige plant terecht komt. Gelukkig zijn de brandnetel en de weegbree goede buren en is er dus snel iets gevonden tegen de branderige jeuk.  Om vragen voor te zijn: het wc-papier neem ik weer netjes mee naar huis.

Dan heb je ook nog de teken, bosmieren, dazen, muggen en knoetjes. Teken houden van bloot, rode bosmieren trouwens ook. Ik kan je uit eigen ervaring vertellen dat een romantisch avontuur zo maar kan eindigen in een pijnlijk gebeuren.

Dazen hebben een onbegrijpelijke voorkeur voor zwarte kleding, maar ook voor mij, zelfs zonder zwart kledingstuk. Dat geldt overigens ook voor muggen. Knoetjes zijn een ander fenomeen. Je bedenkt altijd te laat dat het weer knoetentijd is. Ineens zit je midden in zo'n zwerm, met dicht geknepen ogen en neus. Gelukkig zijn de eikenprocessierupsen nog niet gesignaleerd, want die hebben het ook op mij voorzien. 

Wat een ellende toch. Waarom ga ik eigenlijk op pad? Omdat het heerlijk is om buiten te zijn, in de zon, in de wind en soms in de regen. Om te zien wat er zoal bloeit en groeit. Om te horen hoe stil het kan zijn. Omdat ik er heel blij van word. Daarom.