Haar

Vandaag wil ik het eens over haar hebben. Niet over haar in de zin van "zij van hiernaast", maar over lichaamshaar. Het houdt me mijn leven lang al (noodgedwongen) bezig. Als baby had ik een fantastisch hoofd met donkere krullen. De basisschool heb ik doorlopen met kort, steil haar. In mijn tienerjaren ging ook mijn haar puberen en krulde het weer uitbundig, om na mijn eerste kind toch weer te kiezen voor rechtstandig omlaag. Hoezo?

Het tweede vraagstuk is de haargroei. Hoe weet een haar hoe lang hij door kan groeien? Hoofdhaar is niet te stoppen, tenzij je kaal wordt. Maar zo'n 8 cm onder je hoofdhaar groeien je wenkbrauwen en wimpers. Die het niet in hun haarzakje halen om langer dan een paar millimeter te worden. Dat is natuurlijk heel prettig , hoewel mensen met wimperextensions daar misschien anders over denken, maar hoe weet zo'n haar dat?

Dan de naam van al dat haar:  hoofdhaar, neushaar, ooghaar, okselhaar. Allemaal begrijpelijk. Maar wat te denken van schaamhaar? Wat is je schaam? Ik heb nog nooit iemand horen klagen of schateren over de schaam. Wel ken ik iemand die veel pijn had tussen zijn gemak en zijn genoegen, maar dat was een Brabander.

Helaas groeit het haar ook op plekken waar ik dat eigenlijk niet wil. Ik zal niet zeggen dat ik er een dagtaak aan heb, maar het vergt wel regelmatig onderhoud. Stiekem ben ik altijd al jaloers geweest op mijn schoonzussen die gezegend zijn met een bescheiden hoeveelheid lichaamsbeharing (zo ziet het er in ieder geval uit...). 's Zomers is het duidelijk een tijdrovender karwei om al dat haar in het gareel te houden dan 's winters. Hoewel je natuurlijk ook in de donkere maanden rekening moet houden met een onverwacht bezoek aan de huisarts of zo.

Scheren, waxen, epileren, ik kan er van alles op los laten, het komt toch weer terug. Ze verzekeren je dat alles een beetje minder wordt naarmate je vordert in het leven,  maar dat geldt dan niet voor mijn haar. Dat groeit eigenwijs verder.

Gelukkig heb ik geen haar op mijn tanden. Hoewel?